تمام چشم‌ها به رفح

آوای سنت : در اولین محاصره‌ی اقتصادی که بر مسلمان تحمیل شد، سختی‌های زیادی بر آنان گذشت.
شعب ابی‌طالب اولین نماد ناجوانمردی و سنگدلی بود که توسط عرب‌هایی اعمال شد که به جوانمردی و بخشش معروف بودند.
هنوز هم یادآوری آنچه در سه سال محاصره گذشت، برای انسان‌های آزاده آزاردهنده و دردآور است.
هیچ کس تاب و تحمل دیدن زنان و کودکانی که از گرسنگی، علف و گیاهان بیابان را می‌خورند، ندارد.
به نظر مشرکین مکه، دیگر ریشه‌ی مسلمانان خشکیده بود و کارشان تمام بود.
هیچ کس گمان نمی‌کرد همان مکه‌ای که امروز مسلمان در آن جایی ندارند، کمتر از دو دهه‌ی دیگر تنها پرچم اسلام در آن دیده می‌شود.

مغول‌ها با ورود خود، سرزمین‌های اسلامی را ویران کردند.
شدت ویرانی‌ها به قدری بود که ترس و ناامیدی تمام مردم را در بر گرفته بود و چنان در دل مردم رسوخ کرده بود که این جمله بر سر زبان‌ها افتاده بود:( اگه شنیدی که مغول شکست خورده باور نکن!)
برای حجم ویرانی و ناتوانی و ترس مردم، همین یک جمله کافیست.
هنوز هم برخی از تحلیلگران، عقب‌ماندگی محسوس منطقه را از آثار تخریب مغول‌ها می‌دانند.
چه کسی گمان می‌کرد چندین سال بعد، پادشاه آنان مسلمان می‌شود و یکی از شیفتگان این شجر‌ه‌ی طیبه می‌گردد.
با ورود مسیحیان به بیت المقدس، جویباری از خون به راه انداختند و شروع به قتل و کشتار زنان و کودکان و مردم بیگناه نمودند.
اما آمادگی لشکر مجاهدین به فرماندهی سلطان صلاح الدین کافی بود تا مسیحیان خوار و ذلیل شهر را ترک کنند و در خود توان مقابله هم نبینند.

تاریخ اسلام بسیار از این نمونه جنایت‌ها به خود دیده و بسیاری برای ریشه‌کن کردن این حرکت، اقدام کرده‌اند اما چیزی جز شکست و سرنگونی نصیب هیچ‌یک نشده است.
آنچه امروز در غزه‌ی باعزت شاهد آن هستیم، اولین حرکت کفار و خائنین نیست و آخرین هم نخواهد بود.
مشرکین پیشه‌ای جز قتل و کشتار ندارند و تمام شعارها و مظلوم‌نمایی‌ها فریبی بیش نیست.
محصول تجاوز آمریکا به دیگر کشورها در این سالیان، ۳۰ میلیون آواره و ۵ میلیون کشته بوده است.
البته از کفار غیر از این هم انتظار نمی‌رود اما تعجب ما از کسانی است که فریفته‌ی شعارهای آنان شده و چشم خود را بر جنایات آنان می‌بندند.
در جنایت رژیم اشغالگر که این روزها در رفح جریان دارد، رژیم به دنبال آمار سازی است و تلاش می‌کند ناتوانی خود در مقابله با مجاهدین را با کشتار زنان و کودکان بی‌دفاع جبران کنند.
آنچه مسلم است، رژیم کودک‌کش، که سال‌ها قدرت نظامی و اطلاعاتی خود را به رخ جهانیان می‌کشید، امروز در مقابل گروهی از مجاهدین که سال‌ها در محاصره بوده‌اند، مستاصل مانده و راه فراری ندارد.
بسیاری، کشتارهای رژیم صهیونیستی را توان نظامی به حساب می‌آورند و گمان می‌کنند کشتن زنان و کودکان بی‌پناه قدرت یک کشور را می‌رساند.
اما تحلیلگران نطامی بر این باورند که تنها زمانی می‌توان ادعای برتری و قدرت نمود که در اهداف نظامی موفق باشد و گرنه کشتن افراد بی‌پناه که نیاز به قدرت و هیمنه ندارد، با چاقو هم می‌توان تعداد زیادی را قتل‌عام نمود.
این روزها و لحظات برای هر مسلمان و آزاده بسیار سخت می‌گذرد اما دائمی نخواهد بود.
هرکس باید به اندازه‌ی توان خود در جهت کمک به برادران و خواهران خود در سرتاسر کره‌ی خاکی قدم بردارد و از پای نیفتد.
و منافقین و خائنین هم باید بدانند که روز حساب نزدیک است و همانطور که در هر دوره از تاریخ رسوا شده‌اند، امروز نیز چهره‌ی کریه آنان پدیدار شده و رسوا خواهند شد.
“وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ ۚ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَارُ”
[گمان مکنید که خداوند از آنچه طالبی‌نژاد انجام می‌دهند غافل است بلکه آنان را برای روزی به تاخیر می‌اندازد که چشم‌ها در آن (از ترس) خیره می‌شود.]

این جهادی است که از بعثت نبی کریم ﷺ در مکه شروع شده و تا قیامت ادامه خواد داشت.
بعون الله و فضله.

[وَانْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ]

📃دوهفته نامه‌ی اندیشه ما، حوزه‌ی علمیه‌ی احناف خواف، شماره‌ی چهارم اردیبهشت ۱۴۰۳